အခြင့္ ရိွရင္

အခြင့္ရွိရင္
အဆံုးမရွိ ျမက္ခင္းျပင္ထဲ ႏွစ္ေယာက္အတူလွဲ .....
ၾကယ္ေတြကို ေရတြက္ၾကမယ္ ။

မင္းလက္ကိုဆြဲ ထာ၀စဥ္ပဲ ...
ဘ၀ေရစီးေၾကာင္းကို ဆန္တက္ၾကမယ္ ။

ရနံ႔ကေမႊး ႏွင္းဆီနီေလး ....
မင္းပန္ဖို႔အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးခ်င္တယ္ ။

မင္းရဲ႕မ်က္ရည္ ေသာကေ၀ရင္ .....
ေပ်ာ္စရာေတြဖန္တီး မင္းအနားေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ေလးျဖစ္ခ်င္တယ္ ။
အခြင့္ရွိမယ္ဆိုရင္ေပါ့ ။

မင္းကေရာ ...

အခ်စ္ေရ...
မင္းကို ရူပေဗဒသီအိုရီ တစ္ခုေျပာျပမယ္ ..


“ သက္ေရာက္မႈတိုင္းမွာ
တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈရွိတယ္” တဲ့ ..
ဒါဆိုရင္ ..
ငါလြမ္းတဲ့ မနက္ေတြမွာ မင္းကဘယ္လိုလဲ ...
ငါလြမ္းတဲ့ ညေတြမွာ မင္းကဘယ္လိုလဲ ...
ငါလြမ္းတဲ့ အိပ္မက္ေတြမွာ မင္းကဘယ္လိုလဲ ...

ငါအၿမဲဆုေတာင္းေနတယ္ “ဒီ သီအိုရီေလး ငါနဲ႔ မင္းေပၚမွာ ထာ၀ရ တည္တံ့ပါေစ” လို႔ေပါ့ .... ..

မင္းမရွိေတာ့

ငွက္ဆိုးတစ္ေကာင္က ငါ့နာမည္ကိုေအာ္လို႔ ..

နတ္ဆိုးတို႔က ငါ့၀ိဥာဥ္ကိုႏုတ္ယူမယ္ၾကံ ...

မမႈ႕ ေတာ့ပါဘူး ..

မင္းမရွိတဲ့ ငါ့ဘ၀က ေသလူျဖစ္ၿပီမို႔ ..

က်ိန္စာေတြခါခ်ၿပီး ေနာက္ဘ၀ကူခ်င္ၿပီ.....

ဘ၀

ဘ ဘ

ည ည

က က ကိုစီး

မ မ

လွ လွ ဘ၀အရခိုမွီး

FEC ေမွ်ာ္ သက္ႀကီးပူေဇာ္သတဲ့

မသူေတာ္ဇာတ္၀င္ခန္း

လြမ္းရခက္ႀကီး ။



( ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလး ျပန္ေတြးၿပီးသေဘာက်မိတယ္ ..)