ေလ အေ၀ွ႔ေလာက္ နဲ႔ေတာ့ ငါ့ သိကၡာလြင့္ပါမသြားပါဘု ...။
ဒီတခါ သည္းခံလိုက္မယ္။
မေျပာပေလာက္ပါဘူး
ဆင္ေကာင္ကို ျခင္ေကာင္ ၀ါးသလိုပ ...
ေအာ့အန္ ခ်င္စရာ ဒီမသာပုပ္ကေတာ့
ေျပာလိုက္လ်င္ စြန္႔ႀကဲခ်င္စရာ မ်က္ႏွာေပးရယ္ႏွင့္
ေနာက္ကြယ္မွာ အႀကံဆိုးေတြေပ့ါ
ေနာင္တခါ လာမတုေလႏွင့္
နင့္ဥာဏ္ဆိုတာဟာပ
နင့္အေမငါနဲ႔ ရက
ေမြးတဲ့သားအရြယ္ ...။
( အားလံုး ကန္ေတာ့ပါရဲ႕ဗ်ာ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ လို႔ ဘေလာ့ဂ္ေပၚအန္ခ်လိုက္တာ )
4 comments:
စိတ္ထိန္းေပါ့.... ဒီလိုပါပဲဗ်ာ.... အေကာင္းဆံုး လုပ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ.....
အဲ့..ဘာေတြဖတ္ေနလဲေ၀့..ေကာင္းတယ္ အန္ခ် လိုက္ မဟုတ္ရင္ ရင္ထဲမွာခံေနတယ္ း)
ကဗ်ာလား....
ဂါထားလား
အခုအဲဒီသားကဘယ္အရြယ္ေရာက္ေနျပီလဲ..
ဟီးဟီး.. .
တယ္ေကာင္းတဲ ့ ဥံဳမခံဂါထာပါလား။ လိုအပ္ရင္ သံုးဖို ့မသြားၿပီဗ်ိဳ.။ ခြင္ ့ၿပဳပါဗ်ာ။ ဘေလာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အၿခား တစ္ေနရာမွာ။
Post a Comment